əzqəza

z.. <fars. əz və ər. qəza> Qəzadan, təsadüfən, gözlənilmədən, birdən. <Səttar> üz çevirib bir biyabana daban aldı. Əzqəza Xunkar xanımın bunu axtaran adamları da bu düzlə gedirdilər. (Nağıl). Əzqəza Gülbadamın səsini kəndin kənarından bir adam eşidib səslənər: – Ay adam, kimsən? N. N..